Een kijk op diversiteit!

Vorming en sensibilisering vanuit zowel een etnografisch als mondiaal perspectief (deel 1)

In 1992 verscheen het boek "Het Belgisch migrantendebat" van J.Blommaert en J.Verschueren. Op het einde van dit boek geven de auteurs drie aanbevelingen voor de overheid. Een ervan raadt de overheid aan te werken van uit een grondige etnografische kennis van de verschillende gemeenschappen.In 2012 schrijft Jan Zienkowski een thesis over zijn onderzoek naar "Beeldvorming omtrent mensen van buitenlandse origine" in De Standaard en De Morgen (een vergelijking 1992 - 2012). Helaas kan hij de conclusie trekken dat er qua beeldvorming over dit thema nog niet veel veranderd is.

Er is dus nog heel wat werk aan de winkel. Kwasa Kwasa organiseert daarom vormingen vanuit een mondiaal en etnografisch perspectief.  Kwasa Kwasa legt constant de link tussen beide aspecten, aangezien de beeldvorming over etnisch culturele diversiteit zowel beïnvloed wordt door de visie op mondiale diversiteit als door de etnografische kennis van de gemeenschappen in de maatschappij waar men woont.

Werken vanuit een etnografisch perspectief, betekent dan ook dat je vertrekt van wat er hier in België bij de verschillende etnisch culturele gemeenschappen leeft. Hoe religie, taal en andere culturele aspecten beleefd worden en ze een plaats krijgen in het dagdagelijkse leven.Op deze manier wordt de vorming geen ver van mijn bed show, maar komt etnisch culturele diversiteit dichtbij en wordt het een deel van de leefwereld van de deelnemers.

Bij vorming vanuit zowel mondiaal als etnografisch perspectief wordt niet alleen beoogd de kennis over de diversiteit te verhogen maar streven we er ook naar te werken aan "un nouveau Nous" zoals Tariq Ramadan het verwoordt . Er wordt dus geen klemtoon gelegd op een "specifieke" identiteit of identiteiten, maar op het omarmen van de reeds aanwezige diversiteit tot een nieuw ons, waarin deze diversiteit weerspiegeld wordt. Concreet betekent dit dus dat wanneer er bv een projectdag over Malawi (ons partnerland)georganiseerd wordt, er niet alleen over Malawi gesproken wordt, maar komen ook de Afrikaanse gemeenschappen hier in België  aan bod.

Het homogeneisme als ideologie, dat Blommaert en Verschueren reeds in 1992  als onderliggende drijfveer van het inburgerings /integratiediscours aanduidden, wordt ook in 2012  door Zienowski nog steeds teruggevonden in allerlei artikels. De beeldvorming over diversiteit wordt dus negatief gestuurd door het duaal wereldbeeld dat aan de basis van homogeneisme ligt.

Indien Kwasa Kwasa enkel vanuit een mondiaal perspectief vorming zou geven, lopen we het risico de  wij - zij benadering , gebaseerd op dit duaal wereldbeeld te bekrachtigen. Men gaat een zogenaamde autochtone en een zogenaamde allochtone leefwereld creëren, die van elkaar gescheiden leven en denken. Wanneer deze dan met elkaar in aanraking komen, wordt dit in een problematische context geplaatst. Deze "problemen" kunnen dan opgelost worden door via "integratie"  naar een homogene maatschappij te streven.